मधुमेहका बिरामीले खानेकुरामा विशेष ध्यान दिनुपर्छ । खानेकुरामा नियन्त्रण गरिएन भने शरीरमा सुगरको मात्रा बढ्छ । हामीले दैनिक कति कार्बोहाइड्रेट लिन्छौं र त्यसबाट कति क्यालोरी बन्छ, त्यसलाई शरीरले प्रयोग गर्न सक्यो भने शरीरमा सुगर लेभल बढ्दैन । तर त्यो क्यालोरी शरीरले प्रयोग गर्न सकेन र बढी भयो भने सुगरको लेभल बढ्छ ।
मधुमेहका बिरामीलाई दैनिक १८ सय क्यालोरी भन्दा बढी चाहिंदैन । जुन क्यालोरी दैनिक रूपमा खाने खाना र खाजाबाट पुग्छ । यस्तोमा थप चिनी तथा गुलियो खानेकुरा नखानु उपयुक्त हुन्छ । गुलियो खानेकुरा मधुमेहका बिरामीको लागि हानिकारक छ भनेको हामीले सुन्छौं । तर प्राय: सबै प्रकारका फलफूल गुलियो हुन्छ । त्यसो भए मधुमेहका बिरामीले फलफूल नखाने त भन्ने पनि हुन्छ ।
मधुमेहका बिरामीहरूले फलफूल त खान मिल्छ, तर कुन फलफूल कति खाने भन्ने कुरामा भने ध्यान दिनुपर्ने हुन्छ । फलफूलमा कार्बोहाइड्रेटका साथै मिनरल्स र भिटामिन पनि पाइने भएकाले खान सकिन्छ । तर धेरै मात्रामा फलफूल खाइयो भने पनि शरीरमा सुगर लेभल बढ्छ ।मधुमेहको बिरामीको शरीरमा सुगर लेभल मापन गर्ने ग्लाइसेमिक इन्डेक्सले हो । त्यसैले कुन फलफूलमा ग्लाइसेमिक इन्डेक्स बढी र कुनमा कम छ भनेर छुट्टाउनुपर्छ । ग्लाइसेमिक इन्डेक्स कम भएको फलफूल अलि बढी खान सकिन्छ भने ग्लाइसेमिक इन्डेक्स बढी भएको फलफूल अलि कम खानुपर्छ ।
आँप, लिची, केरा, अङ्गुर, भुईंकटहर
ग्लाइसेमिक इन्डेक्स कम हुने फलफूल
अम्बा, स्याउ, मौसम, सुन्तला, नास्पाती, किबी, ड्रागन फ्रुट एभोकार्डो, खर्बुजा
सबै फलफूल तौलेरै खान त गाह्रो होला । यद्यपि मधुमेहका बिरामीले दैनिक १०० देखि २०० ग्रामसम्म फलफूल खाँदा सुगर नियन्त्रणमा रहन्छ ।
ड्राइफ्रुट
मधुमेहका बिरामीले ओखर, काजु, पेस्ता, बदाम लगायत प्राय: सबै प्रकारका ड्राइफ्रुट खान मिल्छ । यी खानेकुरामा ग्लाइसेमिक इन्डेक्स कम हुन्छ तर किसमिस र छोकडामा भने ग्लाइसेमिक इन्डेक्स बढी हुन्छ । त्यसैले यी दुईलाई भने कम मात्रामा खानुपर्छ ।
